Bojary (Biłgoraj)

---

Dane ogólne

Bojary to osiedle znajdujące się w północnej części Biłgoraja, w malowniczej okolicy. Graniczy z innymi osiedlami, takimi jak Śródmieście, Roztocze oraz Rapy od strony południowej, a także z osiedlem Bagienna od zachodu.

Główną arterią komunikacyjną w Bojarach jest ulica Stanisława Moniuszki, która biegnie w kierunku południkowym i łączy centralną część miasta z wsią Gromada, położoną na północ. Większość zabudowy mieszkalnej ma charakter jednorodzinny, a w osiedlu znajduje się tylko kilka niewielkich bloków mieszkalnych. Budynki koncentrują się przy wskazanej ulicy oraz jej bocznych odnogach.

W granicach osiedla znajduje się spora powierzchnia terenów leśnych, które są częścią Puszczy Solskiej. Tereny te są zarządzane przez Leśnictwo Bojary, które funkcjonuje w ramach Lasów Państwowych pod nadzorem Nadleśnictwa Biłgoraj.

Na terenie Bojar przepływają cieki wodne, w tym rzeka Biała Łada oraz Osa. Rzeka Osa zasilająca sportowo-rekreacyjny zalew o powierzchni 7,8 ha, który znajduje się blisko granicy lasu, jest pod zarządem miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Dodatkowo, przez osiedle przebiegają dwie linie kolejowe, a w pobliżu znajduje się stacja kolejowa, co zwiększa dostępność lokalnych tras transportowych. Więcej informacji można znaleźć w artykule: Biłgoraj (stacja kolejowa).

Rada Osiedla pełni funkcję organu uchwałodawczego, działając jako jednostka pomocnicza gminy miejskiej Biłgoraj. Natomiast zarząd osiedla sprawuje funkcje wykonawcze, co pozwala na efektywne zarządzanie lokalnymi sprawami.

Informacje historyczne

Bojary, niegdyś samodzielna wieś, powstały w XVIII wieku, stały się miejscem znaczącym po osuszeniu mokradeł przy Białej Ładzie, zlokalizowane po północnej stronie Biłgoraja. Region ten charakteryzował się drogą prowadzącą od Biłgoraja do Radzięcina.

W dokumentach datowanych na lata 1787, 1797, 1870 oraz 1923, wspomniana miejscowość pojawia się jako część biłgorajskiej parafii Wniebowzięcia NMP. W XIX wieku zarówno Bojary, jak i sam Biłgoraj przeżywały rozwój rzemiosła sitarskiego, z którego miejscowa ludność była znana. Szczegółowe informacje na ten temat można znaleźć w artykule o sitarstwie biłgorajskim.

W dniu 2 września 1863 roku, na skraju Bojarów miała miejsce bitwa pod Biłgorajem, która stanowiła jedną z kluczowych potyczek powstania styczniowego. Temat ten jest szczegółowo opisany w artykule poświęconym Bitwie pod Biłgorajem z 1863 roku.

W czasach II Rzeczypospolitej, od 1918 do 1939 roku, Bojary stały się częścią miasta Biłgoraj. Wówczas w miasteczku funkcjonował młyn wodny. Warto wspomnieć, że w tym okresie mieszkały tu rodziny znane szerzej, w tym rodzice Harveya Keitela, którego ojciec prowadził lokalny handel drewnem.

W latach 70. XX wieku zrealizowano budowę linii kolejowej Zwierzyniec-Stalowa Wola, a wkrótce potem powstała szerokotorowa Linia Hutniczo-Siarkowa. Przebieg obu linii kolejowych przechodzi przez obszar Bojarów, gdzie powstał również dworzec kolejowy.

W 1978 roku uruchomiono rekreacyjno-sportowy zalew, który dostarczał mieszkańcom miasta możliwości wypoczynku oraz aktywnego spędzania czasu.

Bojary, jako obecna jednostka administracyjna, zostały formalnie ustanowione zgodnie z Uchwałą Rady Miasta w Biłgoraju z dnia 25 sierpnia 2004 roku.

---

Oceń: Bojary (Biłgoraj)

---