Stefan Szmidt


Stefan Józef Szmidt, urodzony 11 sierpnia 1943 roku w Biłgoraju, to znany polski artysta, który ma na swoim koncie znaczące osiągnięcia zarówno w teatrze, jak i w filmie.

Jako aktor teatralny i filmowy, jego wkład w sztukę dramatyczną oraz kinematografię jest nieoceniony. Dodatkowo, Szmidt jest także uzdolnionym malarzem, co czyni go wszechstronnie utalentowanym twórcą i osobowością artystyczną.

Życiorys

W 1965 roku Stefan Szmidt uzyskał dyplom ukończenia PWST w Warszawie. Jego kariera aktorska związana była z warszawskimi teatrami. W latach 1965–1971 występował w Teatrze Klasycznym, następnie od 1972 do 1978 w Teatrze Rozmaitości, a od 1978 roku jest związany z Teatrem Polskim.

W 1997 roku, razem z żoną Alicją Jachiewicz oraz ich córką, założył Fundację Kresy 2000, której celem jest wspieranie kultury i sztuki współczesnych kresów RP. Za działalność w tej fundacji w 2003 roku otrzymali nagrodę Pro publico bono.

W latach 2003–2019 pełnił obowiązki dyrektora Biłgorajskiego Centrum Kultury, a jego działalność była znacząca dla lokalnej społeczności. W 2007 roku Stefan Szmidt bezskutecznie ubiegał się o mandat senatorski z listy Platformy Obywatelskiej w okręgu chełmskim.

Był także aktywnym członkiem komitetu wspierającego Bronisława Komorowskiego w jego kampaniach prezydenckich w latach 2010 oraz 2015. W 2012 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, a wcześniej, w 2005 roku, uhonorowano go Złotym Krzyżem Zasługi.

Filmografia

Filmografia Stefana Szmidta obejmuje wiele pamiętnych ról, które przyczyniły się do jego statusu w polskiej kinematografii. Oto niektóre z jego najbardziej znaczących występów:

  • 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – partyzant „Kosa”,
  • 1971: Nie lubię poniedziałku – kierowca bez chorągiewki,
  • 1973: Chłopi – Jacek, brat dziedzica,
  • 1973: Hubal – kapitan Józef Grabiński – „Pomian”, członek oddziału Hubala,
  • 1974: Potop – Tyzenhauz,
  • 1974: Wiosna panie sierżancie – kierowca autobusu,
  • 1976: Za metą start – inż. Włodzimierz Szymański,
  • 1976: Próba ciśnienia – Bogdan, kolega Andrzeja z instytutu,
  • 1977: Znak orła – rycerz Wincentego,
  • 1980: Dom – Kostek Bawolik,
  • 1980: Królowa Bona – Jan Hlebowicz, wojewoda wileński,
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – Hans, mąż Wandy Franke,
  • 1982: Popielec – stary Garstka,
  • 1982: Blisko, coraz bliżej – Tadeusz Borucki,
  • 1988: Piłkarski poker – trener Powiśla,
  • 1989: Kanclerz – kasztelan Szafraniec,
  • 1989: Modrzejewska – Tytus Chałubiński,
  • 1991: Panny i wdowy – oficer pruski,
  • 1991: Pogranicze w ogniu – Antoni Korełło,
  • 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – dziadek Lecha,
  • 1999: Ogniem i mieczem – wachmistrz Skrzetuskiego,
  • 1999: Pan Tadeusz – Bartek Prusak,
  • 2003: Stara baśń. Kiedy słońce było bogiem – Mściwój,
  • 2004: Stara baśń – Mściwój,
  • 2004: Kryminalni – Janusz Nowacki, kustosz muzeum,
  • 2005: Motór – ojciec Rechola,
  • 2009: Generał Nil – generał Tadeusz Komorowski „Bór”,
  • 2010: Śluby panieńskie – kamerdyner Radosta.

Przypisy

  1. Biłgoraj: Stefan Szmidt nie będzie dyrektorem BCK [online], „Kronika Tygodnia”, 22.10.2019 r. [dostęp 02.06.2024 r.]
  2. Zmiana na stanowisku dyrektora Biłgorajskiego Centrum Kultury [online], bilgorajska.pl, 24.10.2019 r. [dostęp 02.06.2024 r.]
  3. Historia Fundacji Kresy 2000, kresy2000.pl [zarchiwizowane 03.12.2023 r.]
  4. Wybory do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej zarządzone na dzień 21.10.2007 r. [online], PKW [dostęp 10.04.2021 r.]
  5. Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego, onet.pl, 16.05.2010 r. [zarchiwizowane 03.05.2013 r.]
  6. BarbaraB. Sowa, Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała lista [online], dziennik.pl, 15.03.2015 r. [dostęp 15.03.2015 r.]
  7. M.P. z 2013 r. poz. 239
  8. M.P. z 2005 r. nr 64, poz. 872

Oceń: Stefan Szmidt

Średnia ocena:4.97 Liczba ocen:23