Stanisław Pintal, znany również jako Станислав Францевич Пинталь, był postacią o wielkim znaczeniu w historii XX wieku. Urodził się w 1894 roku w Biłgoraju, a swoją karierę związał z radzieckimi strukturami wojskowymi oraz służbami specjalnymi, gdzie odgrywał istotną rolę.
Tragicznie zmarł 9 grudnia 1937 roku w Moskwie, co stanowi smutny koniec jego życia oraz kariery. Jego dziedzictwo, jako osoby narodowości polskiej, odzwierciedla skomplikowane związki pomiędzy Polską a Rosją w burzliwych czasach, w których żył.
Życiorys
Stanisław Pintal był osobą, której życie było pełne zmieniających się okoliczności oraz istotnych wydarzeń historycznych. Wychowywał się jako syn wyrobnika, co miało wpływ na jego wczesne życie zawodowe. Już w 1904 roku rozpoczął pracę w tej samej profesji. Sześć lat później, ukończył dwuklasową szkołę w mieście Zwenigródka, co mogło otworzyć przed nim nowe możliwości.
W styczniu 1915 roku nastąpił moment zwrotny w jego życiu, kiedy to został powołany do rosyjskiej armii. Uczestniczył w I wojnie światowej oraz aktywnie włączył się w wydarzenia rewolucji lutowej w 1917 roku. W czerwcu tego samego roku wstąpił do Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej Rosji (bolszewików), co zapoczątkowało jego zaangażowanie w rewolucję październikową, szczególnie w Piotrogrodzie.
Rok 1918 to kolejny istotny krok, gdyż Pintal wstąpił do Armii Czerwonej. Brał udział w walkach na Froncie Zachodnim i pracował w Komisariacie Polskim w Ludowym Komisariacie Narodowości RFSRR. W wrześniu 1919 roku został pełnomocnikiem Wydziału Politycznego 12 Armii, a jego działania obejmowały również pełnienie funkcji komisarza ds. polskich w zachodnim obwodzie, który później przyjął nazwę obwodu smoleńskiego.
Pintal miał także istotną rolę w szeregach wojskowych; był szefem Wydziału Specjalnego 16 Armii, a także brał udział w różnych karnych ekspedycjach. W styczniu 1920 roku przedstawił swoje umiejętności i wstąpił do Czeki, obejmując różne odpowiedzialności, w tym stanowisko szefa Wydziału Specjalnego 8 Dywizji Piechoty oraz następnie Wydziału Informacyjnego 16 Armii.
W okresie od lipca 1921 do lutego 1922 pełnił funkcję szefa Sekcji Tajno-Operacyjnej oraz zastępcy przewodniczącego Czeki Białoruskiej SRR, Jana Olskiego. Później, od lutego 1922 roku, został zastępcą przewodniczącego, a w latach 1923-1924 przewodniczącym GPU Białoruskiej SRR. W kolejnych latach piastował szereg wysokich stanowisk w OGPU ZSRR, co wykazuje znaczenie jego osoby w tamtejszych strukturach bezpieczeństwa.
Otrzymał stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego, co podkreśla jego znaczenie w systemie. Jego osiągnięcia nie pozostały bez odznaczenia; został uhonorowany Orderem Czerwonego Sztandaru oraz Odznaką „Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU” w 1927 roku.
Niestety, 19 lipca 1937 roku, życie Pintala zakończyło się tragicznie; został aresztowany w Szymkencie i przewieziony do Moskwy. 9 grudnia tego samego roku, na podstawie zarzutów przynależności do Polskiej Organizacji Wojskowej, został skazany na śmierć i rozstrzelany. Po śmierci, 7 marca 1956 roku, Pintal został pośmiertnie zrehabilitowany, co stanowi część jego złożonej historii i losów w kontekście polityki ZSRR.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Witold Welcz | Stanisław Mazur (1925–2017) | Marek Różycki (1922–1995) | Jerzy TurzenieckiOceń: Stanisław Pintal